
در شرایطی که به نظر میرسد مردم چندان رغبتی به خواندن روزنامه ندارند و بیشتر در فضای مجازی گشتوگذار میکنند، آیا انتشار یک روزنامه دیگر در کشور نوعی خطرپذیری نیست و چه میزانی از موفقیت را میتوان برای آن متصور بود؟ نگاه صاحب امتیاز و مدیر مسئول روزنامه جامعه فردا که از هفته اول آبان ماه روی دکه روزنامهفروشیها رفت، به این سوالات خوشبینانه است.
داوود باقری در مصاحبهای میگوید: "رسانههای مکتوب در دنیا هنوز طرفداران خود را دارند. مثلاً در ژاپن روزنامههایی با تیراژ ۲۰ تا ۲۳ میلیون منتشر میشود " (۱). وی همچنین در متنی که در آستانه فعالیت این روزنامه منتشر شد عنوان داشت: "توسعة روز افزون و بیدروپیکر اطلاعرسانی از طریق شبکههای اجتماعی و آثار زیانباری که برخی از مراکز اطلاعرسانی این شبکهها دارند، متأسفانه آثار و دستاوردهای شگرف و مفید این شبکهها را در حوزه اطلاعرسانی از بین میبرد و توسعة رسانههای رسمی، نشاندار و صاحب هویت که اخبار خود را بر مبنای اطلاعات و تحولات واقعی منتشر میکنند، میتواند به بهبود و سالمسازی فضای رسانهای کشور کمک کند". (۲) باقری، مشی روزنامه جامعه فردا را "اصلاحطلبانه" ذکر میکند اما میگوید: "این بدان معنا نیست که روزنامه تریبون یک حزب یا سازمان خاص سیاسی است". (۳) ادعایی که حداقل در شمارههای ابتدایی این روزنامه به واسطة تیتر شدن سخنان شخصیتهای شناخته شده یک جریان پرنفوذ سیاسی اصلاحطلب چندان با واقعیت تطبیق نمیکند. (۴) سردبیر روزنامه، "مهرداد حجتی" از روزنامهنگاران شناخته شده اصلاحطلب است و گروهی از روزنامهنگاران با تجربه و خلاق او را در سرویسهای مختلف روزنامه همراهی میکنند.
از وجوه بارز این روزنامه، "سرمقاله"های کوتاه اما تندوتیز آن است که با امضای "شورای سردبیری" منتشر میشود. یکی از این سرمقالهها، یاد گذشتههای نه چندان دور اما تقریباً به فراموشی سپرده شدة دوران طلایی مطبوعات را به خاطر میآورد. در این سرمقاله با عنوان "پرسش جدی از روحانی" میخوانیم : "...حسن روحانی که صحبت تلفنی چند دقیقهای دو سال پیش او با اوباما، امضایِ برجام و کاهش محاصره و فشار اقتصادی ایران را در پی داشت، واسطهگریِ رییسجمهور فرانسه برای دیدار با ترامپ را رد کرد، باید توجیه کاملاً قابل قبولی داشته باشد و توضیح قانع کنندهای به ملت ایران بدهد[...] آقای روحانی رأی دور دوم خود را از مردمان اصلاحطلب گرفته است و این صراحت و عجلهاش در گفتنِ "نه"، بازی کردن در زمین تندروهاست[...] زمین سیاست، زمین حمله، فرار، گفتگو، قهر، سازش و البته جنگ است، اما مهمتر اینکه عرصه رفتار عقلانی و حسابگرانه است[...] "آنچه جامعة فردا رفتار عقلانی مینامد، البته عطف به ماسبق شد و گریبان سیدمحمد خاتمی را هم گرفت: "سید محمد خاتمی با فرار راهرو به راهرو از دست کلینتون، به گذاشته شدن سنگ بنای ستون جدید خصومت آمریکا با ایران، تهدیدهای کمرشکن منجر به برجام و از همه بدتر ظهور احمدینژاد کمک رساند. ترس محمد خاتمی، هزینه سنگینی به ملت ایران وارد کرد.". (۵)
تولد روزنامه جامعه فردا که دارای مشی سیاسی مشخص است، و در همین شمارههای آغازین با نقد قدرت و نگرش انتقادی به گرایشهای غالب در حوزههای مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی میتواند زمینة بحث در موردِ تحولات ضروری جامعه را فراهم سازد این تولد را باید به فال نیک گرفت و برای دستاندرکاران آن آرزوی موفقیت کرد.
یادداشتها:
۴- . شماره اول با تیتری از سخنان محمد رضا خاتمی ، شماره بعد با تیتر شدن سخنان مصطفی تاجزاده، و تیترهای دیگر از سخنان میردامادی، طرح رسانهای زنده یاد احمد بورقانی و نیز گفتگو با محسن امینزاده و.... تیترها ی همچون: "اینک وقت گفتگوی ملی است"، " فشار برای نقض قانون اساسی" و ... و سر مقالهها و مطالبی دیگر که بیانگر نگرش یک جریان مشخص سیاسی به موضوعات مطروحه است (^)
[مقالات مرتبط]
■ «بینالنهرینیها» و چرخش تاریخ به سود سردار سپه
■ قانون بهتر است یا بیقانونی؟
■ مطبوعات ایران در جنگ جهانی اول، یک نگاه اجمالی
■ تجدد اخلاقی: تجربه ایران جوان
■ چهار فصل با وقایع اتفاقیه، از زمستان ایت ئیل ۱۲۶۷تا پائیز تنگوزئیل ۱۲۶۸
■ ایران امروز: ظهور و سقوط یک نشریه دولتی
■ اتحادیههای مطبوعاتی ایران در سالهای ۱۳۲۰ تا ۱۳۲۵ شمسی
نظر بدهید