¬مسعود کوهستانینژاد، جزایر ایرانی خلیج فارس تهران، انتشارات دنیای اقتصاد، 1393، چاپ اول ، 340 صفحه ، قطع رقعی .
Recently in کتابخانه Category
اقرار علييف، تاريخ آتروپاتن (آذربايجان باستان)، ترجمة مهناز صدري، تهران 1391، انتشارات ققنوس، 184 ص.
سيدعلي موجاني و ديگران، فرهنگ رجال و خاندانهاي معاصر عراق، تهران: انتشارات عظام با حمايت رايزني فرهنگي و سفارت جمهوري اسلامي ايران در بغداد، 1392، 1398 ص، قطع رحلي، 135000 تومان.
تحريف تاريخ آذربايجان سردراز دارد. چشم طمعِ تركها و روسها به اين جزء لاپتجزايِ ايران بيش از يك قرن است كه در كنار نيمخيزهاي عبث و بيهودهِ عملي براي تجزيهاش از پيكر كشور، با پارهاي از زمينهپردازيهاي نظري بر اين سمت و سو نيز توأم بوده است. زمينهپردازيهايي كه نظر به واقعيتهاي تاريخي ديرينه، جز با تحريف آن واقعيتها، به صورت ديگري نميتواند بروز كند.
آنچه در ادامه و به مناسبت يادبود يكصدمين سالِ آغاز جنگ اول جهاني ميآيد متن سخناني است كه حدود ده سال پيش در اشاره به يكي از آن تلاشهاي دور و دراز براي تحريف تاريخ آذربايجان و دامن زدن به تنشهاي قومي در ايران، در مؤسسة فرهنگي هور ارائه شد.
محمدقلي مجد، قحطي بزرگ، (198-1296 ش/ 1919-1917 م)، ترجمة محمد كريمي، تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهشهاي سياسي، 1387
پرویز اجلالی. دگرگونی اجتماعی و فیلمهای سینمایی در ایران: جامعه شناسی فیلم های عامه پسند ایرانی (۱۳۰۹- ۱۳۵۷).
تهران، انتشارات فرهنگ و اندیشه، ۱۳۸۳؛ ۴۳۱ ص، مصور.
بهمن مقصودلو ، علف؛ داستانهای شگفت انگیز و ناگفته. تهران، هرمس، چاپ اول، 1389، 486ص
مطالب این کتاب تنها درباره فیلم «علف» نیست و روايتی است خواندنی و جذاب از زندگی مریان سی کوپر، ارنست شودساک و خانم مارگرت هریس است.
HANNA LERNER. Making Constitutions in Deeply Divided Societies.CAMBRIDGE UNIVERSITY PRESS.2011
يكى از مهمترين كاركردهاى قانون اساسى به عنوان " قانونى برتر" تعريف نهادهاى سياسى و دامنه اختيار و نفوذ آنها جهت شكلگيرى سازمانى است كه به اداره كشور مىپردازد. تبیین روابط درون اين سازمان با هدفِ حل و فصل اختلافات نهادهاى قدرت و چگونگى عملكرد آنها، شاكلة اصلى قوانين اساسى است كه با تعريف حدود اختيارات حكومت و دستگاههاى حكومتى به اين مهم دست مى يابند.
پس از گذشت بیش از یک قرن رسالهای که عموماً از آن با عنوان «مانیفست پانترکیسم» یاد میشود به جامۀ زبان فارسی درآمد. از یکسو میباید امکان بهرهگیری پژوهشگران فارسیزبان از چنین متن مهم تاریخیای را به فال نیک گرفت و از سوی دیگر جا دارد که در این تأخیر یکصدسالهمان تأملی نماییم. یادداشت پیشرو البته قصد پرداختن به حکایت غفلت ما از احوال همسایگان ندارد؛ چه این سر دراز دارد نخنما شده است و راقم این سطور نیز خود را در جایگاه نقل و نقد آن نمیداند. آنچه که در اینجا قصد پرداختن بدان دارم مروری است گذرا بر بخشهایی از زندگانی و دیدگاههای «یوسف آقچورا» به بهانۀ انتشار ترجمۀ فارسیِ اثر معروف او یعنی سه طرز سیاست.
عباس ميلاني، معماي هويدا، نشر آتيه، تهران 1380، 576 صفحه
بيوگرافي سياسي به يكي از مضامين مورد علاقه در ايرانِ بعد از انقلاب تبديل شده است. صاحب منصبان دولتي، روساي احزاب سياسي، چهرههاي دانشگاهي و ادباي صاحب نام هر يك طيف متنوعي از زندگينامههاي خود نوشت، خاطرات و شِبه خاطرات منتشر ساختهاند. هنگامي كه يك انقلاب پيروزمند اسلامي خواهانِ آن شد كه گذشتهها به نحوي قاطع و اساسي پشت سر گذاشته شوند، در مورد هر آنچه در اين فرايند، حكم نفي و دفعِ آن صادر شده بود كنجكاوي و علاقه خاصي شكل گرفت و عليرغم، و شايد هم دقيقا به دليلِ سرآغاز اين «پاكسازيِ» رسمي نسبت به تاريخ بود كه يك چنين شوق و وَلَعي در قبال تاريخ عصر پهلوي به وجود آمد.